əbədən

z. <ər.> Heç vaxt, heç bir zaman, əsla, qəti, qətiyyən. Mənim nə borcumdu ki, məvacibiniz az, zəhmətiniz həddən artıq və rahətliyiniz əbədən yoxdur. C. M.. Demək istəmiş ki, səbr edən insan; Dünyadan əbədən üzülüşübdür. B. V..